میوه‌های خُنَک یا پسران بهشتی؛ نقدی بر قرائت سُریانی – آرامی لوکزنبرگ از «وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ» در قرآن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم،شیراز، ایران (نویسنده مسئول)

2 عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آیت الله بروجردی، بروجرد، ایران

10.22034/jqopv.2024.9104

چکیده

واژۀ «وِلْدان» در قرآن‌کریم شش مرتبه به کار رفته است‌ که دو مرتبه آن مختص به پسران بهشتی است که خدمتگزار بهشتیان‌اند. در این دو آیه «ولدان» به صفت «مخلدون» متصف شده، دلالت بر جاودانگی آنان دارد. مفسران اسلامی در اینکه مراد از «ولدان مخلدون» پسرانی جاودانی در بهشت‌اند که به بهشتیان خدمت می‌کنند، اجماع دارند؛ گرچه در مصادیق آن اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. در سال 2000 میلادی فردی به نام کریستف لوکزنبرگ کتابی با عنوان «قرائت آرامی ـ سریانی قرآن؛ کوششی در رمزگشایی زبان قرآن» منتشر کرد. او در این کتاب ادعا داشت که مسلمانان برداشت نادرستی از «وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ» داشته‌اند. وی معتقد است واژگان قرضی قرآن از زبان‌های دیگر، مخصوصاً زبان آرامی ـ سریانی فراوان است و برای فهم آیاتی که این واژگان در آنها قرار دارد، باید براساس زبان آرامی ـ سریانی خوانش کرد. ایشان برای اثبات ادعای خود، حروف و نقطه‌های بسیاری از واژگان را تغییر داده، معانی جدیدی را خلق کرد،‌ و به‌زعم خویش از آیات قرآن رمزگشایی کرده است‌. او معنای «وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ» را «پسرهای جاودان» ندانسته و براساس خوانش سریانی «انگورهای خُنَک» معنا کرده است‌. در این پژوهش با روش کتابخانه‌ای و مراجعه به فرهنگ‌های عبری، سریانی و عربی واژگان «وِلْدانٌ» و «مُخَلَّدُونَ» از نظر ساختار و معنا با مطالعه تاریخی تطبیقی بررسی شده است‌. نتایج نشان می‌دهد که مادۀ «ول‌د» در تمام شاخه‌های زبان سامی وجود دارد که از نظر ساختار و معنا شباهت‌های فراوانی دارد که نه‌تنها مؤید ادعای لوکزنبرگ نیست؛ بلکه منطبق بر دیدگاه مفسران اسلامی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Cool Fruits or Eternal Sons; A Critique on Christoph Luxenberg’s Syriac-Aramaic Reading of “Wildan Mukhalladun” in the Quran

نویسندگان [English]

  • mohammadali hemmati 1
  • ayyuob amraei 2
1 facultyAssociate Professor at the University of Quranic Sciences and Teachings, Shiraz, Iran (Corresponding Author)
2 Assistant Professor at Ayatollah Borujerdi University, Borujerd, Lorestan, Iran
چکیده [English]

The term “Wildan” appears six times in the Quran, with two instances specifically referring to the eternal sons who serve the inhabitants of Paradise. In these two verses, “Wildan” is described as “Mukhalladun,” implying their eternity. Islamic scholars unanimously agree that “Wildan Mukhalladun” refers to the eternal sons in Paradise who serve its inhabitants, although there are differing interpretations regarding its specifics. In the year 2000, an individual named Christoph Luxenberg published a book titled “The Syriac-Aramaic Reading of the Quran; An Attempt at Deciphering the Language of the Quran.” In this book, Luxenberg claimed that Muslims had a mistaken interpretation of “Wildan Mukhalladun.” He argued that Quranic vocabulary borrowed from other languages, especially Syriac-Aramaic, and to understand verses containing these terms, one must interpret them based on Syriac-Aramaic. He altered many letters and dots of the words and created new meanings, claiming to unveil secrets within the Quranic verses. He misunderstood the meaning of “Wildan Mukhalladun” as “cool grapes” based on his Syriac reading instead of “eternal sons.” This research examines the words “Wildan” and “Mukhalladun” structurally and semantically across Hebrew, Syriac, and Arabic references through a comparative historical study. The results demonstrate that the root “WLD” exists in all branches of Semitic languages, sharing significant structural and semantic similarities, not only disapproving Luxenberg’s claim but also agreeing with the perspective of Islamic scholars.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Syriac-Aramaic Quranic Reading
  • Wildan Mukhalladun
  • Cool Grapes
  • Luxenberg’s Quranic Studies

مراجع

  1. ابن‌منظور، محمدبن مکرم‏، لسان العرب، بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع- دار صادر، چاپ سوم، 1414 ق‏.
  2. ابن‌هاشم، عبدالمطلب، دیوان الشعر، جمع الحسین بن حیدر ومحبوب الهاشمی، بی‌جا: 1430ق.
  3. ابوالفتوح رازى، حسین بن على، ‏روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن‏، مصحّح: ناصح، محمدمهدى‏ و یاحقى، محمدجعفر، مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى، 1408ق.
  4. ابوحیان، محمد بن یوسف، ‏البحر المحیط فى التفسیر، محقق: جمیل، صدقى محمد، بیروت: دارالفکر، 1420ق.
  5. اقلیمس، یوسف داوود، اللمعة الشهیة فی نحو اللغة السریانیة علی کلا مذهبی الغربیین و الشرقیین، موصل: دیر الآباء الدوسکیین، 1789م.
  6. امرؤالقیس، دیوان الشعر، شرح عبدالرحمان المصطاوی، بیروت: دارالمعرفة، ط2، 1425ق.
  7. زحیلى، وهبة بن مصطفى، تفسیر الوسیط، دمشق: دارالفکر ، 1422ق.
  8. سمرقندی، نصر بن محمد، بحر العلوم، بیروت: دارالفکر، 1416ق.
  9. سورآبادى، ابوبکر عتیق بن محمد، تفسیر سورآبادى؛ تحقیق، على‌اکبر سعیدى سیرجانى، تهران: فرهنگ نشر نو، 1380ش.
  10. صادقى‌تهرانى محمد، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن، قم: انتشارات فرهنگ اسلامى، چاپ دوم، 1365ش.
  11. طباطبایى، محمدحسین،‏ المیزان فی تفسیر القرآن، ‏مترجم: محمدباقر موسوى‌همدانی، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامى، 1374 ش.
  12. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن؛ تهران: انتشارات ناصر، ط3، 1373 ش.
  13. طوسى، محمد بن حسن‏، التبیان فی تفسیر القرآن‏، مصحح: عاملى، احمد حبیب‏، بیروت: دار إحیاءالتراث العربی‏، بی‌تا.
  14. طیب سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات اسلام، چاپ دوم، 1378ش.
  15. عهد جدید براساس کتاب مقدس اورشلیم، مترجم: پیروز سیار، تهران: نشر نی، ۱۳۹۷ش.
  16. عهد عتیق، جلد دوم؛ کتاب های تاریخ براساس کتاب مقدس اورشلیم، مترجم: پیروز سیار، تهران: نشر نی، 1397ش.
  17. الغنوی، طفیل، دیوان الشعر، بی‌جا: بی‌نا، 1997م.
  18. فخررازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
  19. فیومى، أحمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم: دارالهجرة، چاپ دوم، 1414ق.
  20. المطران، یعقوب اوجین منَّا، قاموس کلدانی عربی، بیروت: منشورات مرکز بابل، 1975م.
  21. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل؛ تحقیق، عبد الله محمود شحاته، بیروت: دار إحیاء التراث، ط2، 1423ق.
  22. مکارم‌شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1371ش.
  23. همتی، محمدعلی؛ انجوی‌نژاد، فاطمه‌سادات، راضیه، «بررسی و نقد دیدگاه‌های گابریل ساوما در کتاب «قرآن، تفسیر و...»، دو فصلنامه علمی قرآن‌پژوهی خاورشناسان، سال هفدهم، شماره 33، پاییز و زمستان1401ش، صفحات 107-130.
  24. همتی، محمدعلی؛ شاکر، محمدکاظم؛ تبریزی‌زاده، راضیه، «بررسی دیدگاه لوگزنبرگ در سریانی ـ آرامی بودن واژۀ قرآن»، دو فصلنامه علمی قرآن‌پژوهی خاورشناسان، سال چهاردهم، شماره 27، پاییز و زمستان 1398ش، صفحات 157-178.
  25. یموت، بشیر، شاعرات العرب فی الجاهلیة والإسلام، بیروت: المکتبة الأهلیة، 1352ق.
  26. Beeston, A.F.L., & Ghul, M. A. Sabaic Dictionary/ Dictionanaire, 1982.
  27. Costaz, Louis,S.J, Dictionnaire Syriaqus- Français, Syriac-English Dictionary, قاموس سریانی عربی, , Third Edition, Beyrouth, dar el- machreq, 2000.
  28. Dillmann, Augusti: Lexicon linguae aethiopicae, ----, weigel, ----.
  29. Etheridge, John Wesley, Translation of the Aramaic Pashitta, Longman. London. 1846.
  30. Francois De Blois. review of Die syro-aramäische Lesart des Koran. Ein Beitrag zur Entschlüsselung der Koransprache.( By Christoph Luxenberg. Berlin: Das Arabische Buch2000) Journal of Qur'anic Studies , 2003 Volume V, Issue 1,pp.92-97.
  31. Jastrow,Marcus, A dictionary of the Targumin, London/New York:Pardes Publishing House, 1903.
  32. Christoph,the syro –aramaic reading of thr Koran a contribution to the decoding of the language of the Koran, schiler,Berlin, 2007.
  33. Neuwirth. Angelika, Qur'an and History – a Disputed Relationship. Some Reflections on Qur'anic History and History in the Qur'an, Journal of Qur'anic Studies, 2003 , Volume V, Issue I, pp.1-18.
  34. MRS. A Compendius Syriac Dictionary, A Founded upon The Thesarus Syriacus of R.Payne Smith, Oxford at the Clarendon Press ،1903.
  35. Murdock, James. The Syriac New Testament Translated into English from the Peshitto, H. L. Hastings & Sons.
  36. William Gesenius, A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, Boston, Houghton Mifflin Harcourt, 1882.
  37. Zammit, Martin , A Comparative Lexical Study of Qur'anic Arabic, Leiden: Brill , 2002.
  38. http://lexiconcordance.com/hebrew/3205.html

http://avaetabid.com/?p=1794.

قرآن پژوهی خاورشناسان
دوره 18، شماره 35 - شماره پیاپی 35
دوفصلنامه علمی قرآن‌پژوهی خاورشناسان (به شماره ثبت 5086/ 124 در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
اسفند 1402
صفحه 179-202

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 28 شهریور 1402
  • تاریخ بازنگری: 04 مهر 1402
  • تاریخ پذیرش: 04 آذر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار