بررسی و نقد دیدگاه های گابریل ساوما در کتاب «قرآن، تفسیر و...»

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

2 دانش آموخته سطح سه جامعه الزهراء، قم، ایران

چکیده

در سال 2006 کتابی با عنوان The Quran :Misinterpreted Mistranslated and Misread, The Aramic Language of The Quran «قرآن: تفسیر اشتباه، ترجمه اشتباه و خوانش اشتباه، زبان آرامی قرآن» از گابریل ساوما بدون نام ناشر منتشر شد. نویسنده در این کتاب ادعا کرده است که مسلمانان تفسیر، ترجمه و قرائت درستی از قرآن ندارند؛ زیرا بخشی از آیات و عبارات قرآن باید بر اساس زبان آرامی - سریانی خوانش شود. مسائلی چون تأثیر ‌زبان سریانی بر زبان عربی، اقتباس خط عربی از خط سریانی، اقتباس قرآن از عهد عتیق، نوشته‌های تلمود و مسیحی اولی و تأخیر کتابت قرآن از مهمترین مبانی نویسنده است. بر همین اساس واژگان و عبارات 52 سوره قرآن را معادل‌سازی آرامی کرده و قرائتی آرامی با معنای جدید ارائه داده است. این پژوهش با روش کتابخانه‌ای و رویکرد تاریخی - تطبیقی به نقد مبانی و روش نویسنده پرداخته است. نتایج پژوهش در رابطه با نقد مبانی ساوما نشان می‌دهد که کتیبه‌های موجود پیش از اسلام دلالت بر زبان و خط عربی آن عصر دارد. شباهت‌های محتوایی اصول عقاید و برخی قصص قرآن و متون مقدس پیش از قرآن حاکی از خاستگاه الهی آن‌ها دارد. همچنین شواهد تاریخی معتبر بر کتابت قرآن در قرن اول هجری دلالت دارد. روش ساوما در گزینشی برخوردکردن با معانی واژگان و رهاکردن معانی رایج آن‌ها توسط نویسنده سهواً یا عمداً و عدم بررسی معانی تمام مشتقات هر واژه در قرآن، از نتایج دیگر تحقیق پیش‌رو است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis and Criticism of Gabriel Sawma's views in the Book “The Quran: Misinterpreted Misrtranslated and Misread, The Aramaic Language of The Quran”

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ali Hemmati 1
  • Fatimeh Sadat Anjoynejad 2
1 Associate Professor of the University of Science and Knowledge of the Holy Quran
2 3rd Level Student of Al-Zahra Seminary School
چکیده [English]

The term “general spirit” of the Holy Quran is based on the concept proposed by Amina Wadud, a neo-Muslim of African-American origin. Shee believes that the verses of the Holy Quran should be interpreted based on this basis; because the general spirit and supreme goal of the Holy Quran have been gender equality. After presenting its solutions and methods in understanding the verses of the Holy Quran and reaching a bottleneck, the movement of returning to the Quran has chosen this basis to maintain and continue its movement. This stream analyzes the Quran based on hermeneutic-historical approaches and believes in the fluidity of the meaning of each word or verse based on the historical-cultural conditions of the reader of the text. The basis of the general spirit is the basis of the hermeneutic-historical method, which has not been seriously disputed so far. This article, which was written with a documentary method and a descriptive-analytical approach, deals with two main criticisms in terms of the ineffectiveness of this basis in the interpretation of the verses of the Holy Quran and its hermeneutic presuppositions and its triple consequences in the process of interpretation. The consequences of this basis include the separation of the Holy Quran and the Sunnah, the inadequacy of the Sunnah in expressing the meanings of the verses of the Holy Quran, the belief in the historicity of the Quran, and the absence of an objective and stable understanding of the Holy Quran

کلیدواژه‌ها [English]

  • Holy Quran
  • Amina Wadud
  • General Spirit of the Quran
  • The Basis of Interpretation
  • Theological Interpretation
  • The Historicity of the Quran

مراجع

  1. قرآن کریم، ترجمه محمد مهدی فولادوند، چاپ دوم، انتشارات دارالقرآن الکریم، تهران: [بی‌تا].
  2. آذرنوش، آذرتاش، راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عربی، توس، تهران: چاپ سوم، 1368.
  3. ____________، تاریخ زبان و فرهنگ عربی، چاپ چهارم، سمت، تهران: 1383.
  4. اسدی، علی، بررسی و نقد نظریه اقتباس قرآن از عهدین، معرفت ادیان، سال هشتم، شماره سوم، تابستان ۱۳۹۶.
  5. اعرابی، غلامحسین، نظریه‌ای جدید درباره نزول قرآن بر هفت حرف، پژوهش نامه قرآن و حدیث، شماره نهم، پاییز و زمستان ۱۳۹۰.
  6. برگ‌نیسی، کاظم، واژه‌های دخیل قرآن و دیدگاه‌ها، مجله معارف: نشریه مرکز نشر دانشگاهی، شماره 34 - 35، مهرماه 1374.
  7. بلاشر، رژی، تاریخ ادبیات عرب، ترجمه آذرتاش آذرنوش، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، تهران: 1363.
  8. بیومی‌مهران، محمد، دراسات فی تاریخ العرب القدیم، چاپ دوم، دارالمعرفة الجامعیة للطبع و النشر و التوزیع، مصر: 1980م.
  9. پارسا، فروغ، خاورشناسان و رویکردهای نوین در «جمع قرآن»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال اول، شماره 1، 1383.
  10. حجازی، محمود فهمی، زبان‌شناسی عربی، مترجم: سید حسین سیدی، سمت، تهران: 1379.
  11. حجتی، سیدمحمدباقر، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، چاپ بیست و پنجم، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران: 1387.
  12. حیدری، علیرضا؛ ضمیری، محمدرضا؛ رضایی‌اصفهانی، محمدعلی، اقتباس قصص قرآن از عهدین؛ بررسی و نقد نظریه دره حداد، معرفت ادیان، سال پنجم، شماره دوم، بهار 1393.
  13. جفری، آرتور، واژه‌های دخیل در قرآن مجید، ترجمه فریدون بدره‌ای، توس، تهران: چاپ دوم، 1386.
  14. زرقانى، محمد عبدالعظیم‏، مناهل العرفان فى علوم القرآن‏، دار إحیاء التراث العربی، بیروت: بی‌تا.
  15. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، دار المعرفة، بیروت: 1410ق.
  16. ساکی، نانسی، شاکر، محمدکاظم، «کندوکاوی نو در مسئله وثاقت تاریخی قرآن با استناد به مصاحف صنعا، پژوهش های علم و دین»، سال ششم، شماره 1، بهار و تابستان 1394.
  17. سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، 2 جلد، چاپ دوم، دارالکتب العربی، بیروت: 1421ق.
  18. شاکر، محمدکاظم، ساکی، نانسی، «نقش روایات در تعیین تاریخ تثبیت نهایی متن قرآن»، سراج منیر، دوره پنجم، شماره 15، تابستان 1393.
  19. صادقی، بهنام؛ گودرزی، محسن، مصحف صنعاء1 و مسئله خاستگاه قرآن، ترجمه: مرتضی کریمی‌نیا، چاپ اول، هرمس، تهران: 1400.
  20. صرفی، زهرا؛ آذرنوش، آذرتاش؛ نیل‌ساز، نصرت؛ غروی نایینی، نهله، «نقد دیدگاه لوگزنبرگ درباره سریانی بودن خط قرآن در نگارش نخستین»، ادب عربی، شماره 1، سال هشتم، بهار و تابستان 1395.
  21. ضیف، شوقی، تاریخ ادبی عرب، مترجم: ذکاوتی، علی‌رضا، چاپ دوم، انتشارات امیرکبیر، تهران: 1377.
  22. عاملی، سید جعفرمرتضی، سیرت جاودانه (ترجمه و تلخیص کتاب الصحیح من سیرة النبی الاعظمa، مترجم: محمد سپهری، 2 جلد، چاپ چهارم، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تهران: 1386.
  23. العایب، سلوی بالحاج صالح، المسیحیة العربیة و تطوراتها من نشأتها الی القرن الرابع الهجری، الطبعة الثانیة، دارالطلیعة، بیروت: 1998م.
  24. عبدالتواب، رمضان، مباحثی در فقه اللغة و زبان‌شناسی عربی، ترجمه حمیدرضا شیخی، چاپ اول، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، مشهد: 1367.
  25. عبدالجلیل، ژان محمد، تاریخ ادبیات عرب، مترجم: آذرتاش آذرنوش، انتشارات امیرکبیر، تهران: 1363.
  26. غانم قدوری، الحمد، رسم الخط مصحف، مترجم: یعقوب جعفری، اسوه، تهران: 1376.
  27. فتحی، سیدمحمد، حدیث «سبعة أحرف» در محک عقل و نقل، سفینه، سال هشتم، شماره 21، زمستان1387.
  28. فریدریش، یوهانس، تاریخ خط‌های جهان و سیر تحولات آن‌ها از آغاز تا امروز، ترجمه فیروز رفاهی، دیبا، تهران: 1368.
  29. گاور، آلبرتین، تاریخ خط، مترجم: عباس مخبر، کوروش صفوی، نشر مرکز، تهران: 1367.
  30. معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، چاپ دوم، موسسه النشر الاسلامی، قم: 1415ق.
  31. مکارم‌شیرازی ناصر، و همکاران، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیة، تهران: 1374.
  32. موتسکی، هارالد، جمع و تدوین قرآن: بازنگری در دیدگاه‌های غربی در پرتو تحولات جدید روش‌شناختی، ترجمه: مرتضی کریمی نیا، هفت آسمان، شماره 32، زمستان 1385.
  33. نیل‌ساز، نصرت، بررسی و نقد دیدگاه ونزبرو درباره تثبت نهایی متن قرآن، مقالات و بررسی‌ها، دفتر 88، تابستان 1387.
  34. همتی، محمدعلی؛ شاکر، محمدکاظم، گزارش، نقد و بررسی آراء کریستف لوگزنبرگ در کتاب قرائت آرامی - سریانی قرآن، انتشارات دانشکده اصول الدین، قم: 1395.
  35. هولتس، اورسولا درایب، قطعه‌های کهن قرآنی یافت‌شده در مسجد صنعا، ترجمه و تلخیص، نصرت نیل ساز، آیینه پژوهش، شماره 122، خرداد 1389.
  36. یعقوب اوجین منّا، المطران، قاموس کلدانی عربی، [بی چا]، منشورات مرکز بابل، بیروت: 1975م.
  37. Bar Bahlule, Hassan, Lexicon Syricum, Paris, republic typograph, Lexicon Syricum, Divid Michalis, Paris, 1788.
  38. Brockelmann, Carolo, Lexicon Syricum, Halis Saxonum, Sumptibus Max Niemeyer, Emendata, 1928.
  39. Castelli, Edmondi, Lexicon Syriacvm, Pars Prima.
  40. Costaz, louis,s.j, dictionnaire syriaqus - francais, syriac - english dictionary, قاموس سریانی عربی، Third Edition, Beyrouth, dar el - machreq, 2002.
  41. Fraenkel, Siegmund. De Aramäischen Fremdwörter im Arabischem. Leiden, 1886. Hilde.
  42. Horovitz, Koranische Untersuchungen, Berlin, 1926.
  43. Voller, Volkssprache und Schriftprach im alten Arabien, Strassburg, 1906.
  44. Christoph, The Syro - Aramaic reading of the Koran a contribution to the decoding of the language of the Koran, Schiler, Berlin, 2007.
  45. Mingana, Alfons.Syriac Influence on the Style of the Kuran. In Bulletin of John Ryland Library. Manchester, 1927.
  46. Theodor Nöldeke, Neue Beiträge zur semitischen Sprach - wissenschaft, Strassburg: Karl J. Trübner, 1910.
  47. payne Smith, D.D, A Compendius Syriac Dictionary, Oxford at the Clarendon Press,1903.
  48. Sawma, Gabriel, The quran Misinterpreted, Mistranslated, And Misread, the Aramaic Language of the Quran, Adi Books, 2006.
  49. Wansbrough, John, Quranic Studies, Oxford, 1977.
  50. https://www.amazon.com/

 

 

قرآن پژوهی خاورشناسان
دوره 17، شماره 33 - شماره پیاپی 33
دوفصلنامه علمی قرآن‌پژوهی خاورشناسان سال هفدهم، شماره 33، پاییز و زمستان 1401ش
اسفند 1401
صفحه 107-130

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 فروردین 1401
  • تاریخ بازنگری: 06 تیر 1401
  • تاریخ پذیرش: 12 آبان 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار